క్లారిటీ లేకపోతే జీవితంలో ఎంత struggle అవుతామో మనలో చాలామందికి తెలీదు..

అందరిలానే ఊహ తెలిసినప్పటి నుండి కొన్నేళ్ల పాటు నేను డిఫెన్స్‌లో బ్రతికేశాను..

“ఎదుటి వ్యక్తి బిహేవియర్‌ని బట్టి నీ బిహేవియర్ మార్చుకుంటూ బ్రతకాలి” అంటూ డిఫెన్స్‌లో బ్రతికేలా గైడ్ చెయ్యడానికి సొసైటీ మనపై చూపించే శ్రద్ధ అస్సలు మనకంటూ మనం ఎలాంటి వ్యక్తిత్వంతో ఉండాలో గైడ్ చెయ్యడంలో ఫెయిలవుతోంది.

ఎప్పుడు చూసినా.. అవతలి మనిషి బిహేవియర్‌ని చూసి బాధపడడం.. భయపడడం.. ఇన్‌సెక్యూర్డ్ ఫీలవడం.. అగ్రెసివ్ అవడం.. అపార్థం చేసుకోవడం.. వీలైతే కసి తీర్చుకోవడం.. ఇలా ఎదుటి వ్యక్తిని గమనించడంలోనే మన సగం జీవితం అయిపోతోంది.

నావరకూ నేను దాదాపు పదేళ్ల క్రితం నుండి ఎదుటి వ్యక్తుల బిహేవియర్‌ని పట్టించుకోవడం మానేశాను. ఒకవేళ కొన్నిసార్లు ఎమోషనలైజ్ అయినా ఆ కొన్ని నిముషాలు అంతే. తర్వాత మళ్లీ నా స్టైల్ ఆఫ్ థింకింగ్‌లోకి వచ్చేయడమే… నేను చెయ్యగలిగినంత వరకూ అది ఎఫెక్షన్ గానీ, హెల్ప్ గానీ అవతలి వాళ్లకు చెయ్యడం, వదిలేయడం అంతే..!! ఇప్పుడు ప్రాణానికి హాయిగా ఉంది. మన లైఫ్‌ని మన స్టైల్‌లో బ్రతకాలి గానీ మనల్ని నిరంతరం శత్రువులు చుట్టుముట్టినట్లు ఇన్‌సెక్యూర్డ్‌గా బ్రతుకుతూ పోతే, కన్పించిన ప్రతీ వ్యక్తి గురించి అవసరానికి మించి ఎక్కువ ఆలోచించేసి వాళ్ల బిహేవియర్‌నీ, సైకాలజీనీ అర్థం చేసుకోవడానికి వ్యర్థ ప్రయత్నం చేస్తే అస్సలు మనకేం మిగులుతుంది జీవితం?

లైఫ్ అన్న తర్వాత కొన్నిసార్లు కొన్ని రిస్కులు ఉంటాయి. అలాగని లైఫంతా రిస్కులే అని ఓవర్‌గా రియాక్ట్ అయ్యేలా మనం సొసైటీని చేస్తున్నాం.. దాంతో ప్రతీ ఒక్కరూ ఎవరి shellలో వాళ్లు ముడుచుకుపోయి పిరికిగా బ్రతికేస్తూ పోతున్నారు.

ఫ్రీ బర్డ్‌లా ఉండడం అదృష్టం.. అది జీవితం.. మనం ఎవర్నీ అపార్థం చేసుకోకుండా ఉంటే మనల్నీ ఎవరూ అపార్థం చేసుకోరు. మనం ఒకళ్లని అపార్థం చేసుకుని… తద్వారా చేసే actions ఫలితంగానే వాళ్లూ మనల్ని అపార్థం చేసుకుంటున్నారన్న విషయం అర్థం చేసుకుంటే కనీసం ఇప్పటికైనా లైఫ్ హాపీగా ఉంటుంది.. ఎవరి లైఫ్ వాళ్లం సంతోషంగా ఉంటాం.

– నల్లమోతు శ్రీధర్

“మన కుర్రాళ్లే” ఆత్మీయ కలయికలో నా ప్రసంగం ఇది.. అక్టోబర్ 31న రిలీజ్ కాబోతున్న ఈ సినిమాని ఆన్ లైన్ లో http://www.manakurralle.com/ సైట్ లో వెంటనే టిక్కెట్లు బుక్ చేసుకోవచ్చు.

రొటీన్ సినిమాలతో విసుగెత్తిపోయిన వారిని ఖచ్చితంగా ఆకట్టుకునే ఈ సినిమా అస్సలు మిస్ అవకండి.

– నల్లమోతు శ్రీధర్

ఓ వ్యక్తి జీవితం shape అవ్వడంలో ఎంతోమంది ప్రత్యక్షంగానో, పరోక్షంగానో ప్రభావితం చేసిన వాళ్లుంటారు. నా జీవితంలో మర్చిపోలేని వ్యక్తులు కొన్ని వందల మంది ఉన్నారు. వారు లేకుండా నేను లేను..

ఇంత అద్భుతమైన వ్యక్తుల్లో కొంతమంది పేర్లు మిత్రులతో పంచుకోదలుచుకుంటున్నాను. కారణం వీళ్లు లేనిదే నా అస్థిత్వమే లేదు.. నా గమ్యమూ, గమనమే లేదు.

———————–

కుటుంబ సభ్యులు:
—————–
జన్మనిచ్చిన తల్లిదండ్రులైన అమ్మ సుమతీదేవి, నాన్నగారు, నాన్న చిన్నప్పుడే వదిలేసినా నన్నూ అమ్మనూ, సిస్టర్స్‌నీ కంటికిరెప్పలా చూసుకున్న అమ్మమ్మ తాతయ్య, పెద్దమ్మ, నన్ను అమితంగా ప్రేమించే భార్య భారతీదేవి, నన్ను తమ్ముడిగా కన్నా బిడ్డలా చూసుకున్న ఉమక్క, పద్మక్క, బావలు, కుటుంబ సభ్యునికంటే ఎక్కువైన శ్రీనివాస్ గారు, నా పట్ల ఎంతో ఎఫెక్షన్‌తో ఉండే ఇతర కుటుంబ సభ్యులు రాజేష్, సుధీష్, బుచ్చిబాబు, అనూష, , వేణు, నా స్వంత సిస్టర్ కన్నా ఎక్కువ ఆత్మీయంగా భావించే మా ఇంటి అమ్మాయి నూర్, అనిత దేవభక్తుని, రజిత, సురేంద్రబాబు గారు, (బావగారి వరుస అయ్యే ఈయన
ఇంతకుముందు విజయవాడ పోలీస్ కమీషనర్ గానూ, పోలీస్ ట్రైనింగ్ కమీషనర్‌గానూ, ఆక్టోపస్‌లోనూ పనిచేశారు), సురేంద్రబాబు గారి సతీమణి అనూరాధ గారు (ఈవిడ కూడా పోలీస్ ఉన్నతాధికారి)

అత్యంత ఆత్మీయులైన ఇతర మిత్రులు, కుటుంబ సభ్యులు:
————————————
ఛైత్ర ఖమ్మం, నవీన, నందన, రమ గారు (తెలుగుఓన్), రవిశంకర్ గారు (పాడుతా తీయగా ఫ్లూట్ ఆర్టిస్ట్), కట్టా శ్రీనివాస్ గారు (ఎమ్మెల్సీ నాగేశ్వర్ గారి వద్ద పనిచేస్తారు), స్వాతి, ప్రశాంత్, స్రవంతి, ప్రదీప్, ప్రత్యూష, విజయ్ ప్రతాప్, సుబ్బరామయ్య, శోభన్, జీవనజ్యోతి, శ్రీనివాస్ (చెన్నై), విజేత కాంపిటీషన్స్ అధినేత
సాయిబాబు గారు, బాలకృష్ణ, రవిగారు, స్వామి గారు, రాఘవ గారు, నాగాచారి గారు, కోటయ్య గారు (చనిపోయారు), జీవి, శ్రీనివాస్ కర, ప్రసాద్ గారు విజయవాడ, భాస్కర్ గారు తిరుపతి, ప్రసాద్ కువైట్, మధువాణి గారు, వాణి చెల్లెమ్మ విజయవాడ, కామేశ్వరరావు పత్తిపాటి గారు, వెంకటరావు, చౌదరి గారు, ఫణికుమార్, పద్మావతి గారు, వేంకటేశ్వరరెడ్డి గారు, మురళి, రత్నాకర్ గారు (తెనాలి), రవి ICFAI ఫ్రెండ్, ఫింగర్ ప్రింట్స్ డిపార్ట్‌మెంట్ ప్రభాకరరావు గారు, CIDలో సైబర్ సెల్ ఉన్నతాధికారి రామ్మోహన్ గారు.

నాకు జీవితం ఇచ్చిన వ్యక్తి:
——————
బి. జయ గారు (ప్రేమలో పావనీ కళ్యాణ్, చంటిగాడు, లవ్లీ వంటి సినిమాల దర్శకురాలు, సూపర్ హిట్ సినిమా పత్రిక ఎడిటర్, స్వంత కొడుకుతో సమానంగా చూసుకునే వారు), వారి భర్త బి.ఎ.రాజు గారు (ఇప్పుడు దాదాపు ప్రతీ సినిమాలోనూ ఆయన పేరు మీరు PROగా చూస్తూ ఉండి ఉంటారు, ఆయన చాలా చాలా ఆత్మీయమైన వ్యక్తి). వీరిద్దరి వల్లనే నేను కెరీర్‌లో స్థిరపడగలిగాను, వారి రుణం ఎప్పటికీ తీర్చుకోలేను.

మీడియాలో వారి వ్యక్తిత్వం పరంగా నన్ను ప్రభావితం చేసిన మహానుభావులు:
———————————————–
రాజశేఖర్ (టివి ఛానెళ్లలో మొట్టమొదట నాకు అవకాశం కల్పించిన వ్యక్తి), పుష్ప గారు (Rainbow FM), రమ గారు (ETVలో నా ప్రస్థానం ప్రారంభించిన వ్యక్తి), వారి భర్త రవి గారు, వీణాసర్కార్ గారు (సఖి ప్రోగ్రామ్ రూపకర్త, ప్రస్తుతం మాగోల్డ్‌లో చేస్తున్నారు), ఎమ్మెల్సీ నాగేశ్వర్ గారు (ఆయనంటే నాకు చాలా
అభిమానం, నా కోరిక మేరకు మా ఇంటికి ఆయన విచ్చేయడం మర్చిపోలేని అనుభూతి), అరుణ్ సాగర్ గారు (ఆయనతో నాకు సాన్నిహిత్యం తక్కువే అయినా నా స్వంత మనిషిలా భావిస్తాను, అపారమైన గౌరవం ఆయనంటే), హైమా శ్రీనివాస్ గారు (ఫ్యామిలీ మెంబర్‌లా భావిస్తాను ఈ దంపతుల్ని),

ప్రశాంతి చింతల (ఏంకర్, మూవీ ఆర్టిస్ట్), ప్రశాంతిని కూడా నేను ఫ్యామిలీ మెంబర్‌లానే అనుకుంటాను, తెలీని అటాచ్‌మెంట్, అమిర్నేని హరికృష్ణ గారు ETV, జెమిని సాయి గారు (ఆయన వ్యక్తిత్వం నాకు చాలా ఇష్టం), కార్తీక్ పవన్ TV9 (ఆత్మీయమైన మిత్రులు), కస్తూరి శ్రీనివాస్ గారు 10TV (మనస్సుకి నచ్చిన

ఆత్మీయులు), అనూష రాజిడి (చెల్లెలు, ఏంకర్), పొట్లూరి గీతా సౌజన్య గారు (ఏంకర్), వాసిరెడ్డి వేణుగోపాల్ గారు, బీరెడ్డి నగేష్ రెడ్డి గారు, మురళీకృష్ణ లెక్కల గారు 6TV (స్వంత బ్రదర్‌లా భావిస్తాను మురళీ గారిని), తోట భావన్నారాయణ గారు (సీనియర్ మీడియా ఆత్మీయులు, 18 సంవత్సరాల క్రితం నుండి పరిచయం), CLN రాజు గారు 6TV (చాలా మానసికమైన అనుబంధం మాది), రాజ్‌కుమార్ గారు సాక్షి టివి, ఈనాడు వసుంధర పేజ్ రమణ గారు, ఆల్ ఇండియా రేడియో న్యూస్ రీడర్, 15 ఏళ్ల నుండి ఆత్మీయ మిత్రులైన మురళీకృష్ణ గారు, జయప్రకాష్ గారు TV9, I News న్యూస్ రీడర్ రోజా గారు, I News ఆషా గారు, V6 అంకం రవి గారు, V6 సంగప్ప గారు, I News మదన్ గారు, I News సంయుక్త గారు, I News సుప్రజ గారు, రంజిత్ గారు I News, వెంకట్ గారు I News, మధు గారు HMTV, శ్రీహర్ష గారు మహాటివి, నవీన గారు (10TV), వల్లూరి రాఘవరావు (స్వంత అన్నతో సమానం, 15 ఏళ్లుగా అటాచ్మెంట్ ABNలో పనిచేస్తున్నారు), వక్కలంక కిషోర్ గారు (15 ఏళ్లగానే పరిచయం ఉన్న మంచి మిత్రులు, ABNలో చేస్తారు), టి. సుధాకర్ గారు (మానసికంగా ఆత్మీయులు, ఫొటోగ్రాఫర్‌గా, అన్నదాత ప్రోగ్రామ్ ప్రజెంటర్‌గా ఈనాడులో పనిచేస్తున్న వ్యక్తి)

వ్యక్తిత్వ వికాస నిపుణులు:
——————
యండమూరి వీరేంద్రనాధ్ గారు (నా మనస్సుకి నచ్చిన వీరితో పలుమార్లు సాన్నిహిత్యంగా గడపడం చాలా సంతోషంగా భావించాను), పట్టాభిరాం గారు, గంపా నాగేశ్వరరావు గారు (కుటుంబ సభ్యునిగానే భావిస్తాను), క్రిష్ రాధాకృష్ణ గారు (ఈయనలా నిర్మలంగా ఉండగలిగితే చాలు అన్పిస్తుంది), ఆకెళ్ల రాఘవేంద్ర (ఆత్మీయ మిత్రులు), ఆర్.బి. అంకం గారు (విద్యావేత్త), జెస్సీ నాయుడు గారు

చాలా ఏళ్ల క్రితం నన్ను ఆదరించి ఆలోచనలు పంచుకున్న ఆత్మీయులు, ఇప్పుడు పెద్దగా అందుబాటులో లేని వారు:
———————————————————————-
నందమూరి బాలకృష్ణ గారు, పవన్ కళ్యాణ్ గారు, చిరంజీవి గారు, నాగార్జున, వెంకటేష్ గార్లు, రజనీకాంత్ గారు, కమల్ హాసన్ గారు, లైలా (ఎగిరే పావురమా హీరోయిన్, నన్ను బ్రదర్‌గా భావించేది), మనీషా కొయిరాలా, రాశి, రంభ, ఆమని, రమ్యకృష్ణ గారు, దాసరి నారాయణరావు గారు, కోడి రామకృష్ణ గారు, ముత్యాల సుబ్బయ్య గారు, గొల్లపూడి మారుతీరావు గారు, కె. మురారి గారు, వనమాలి (అరెరె.. అనే హ్యాపీ డేస్‌లో పాట రాసి వనమాలిగా సినిమాల్లో స్థిరపడ్డ మణిగోపాల్), భాస్కరభట్ల రవికుమార్ గారు, ఒకప్పటి ప్రముఖ సినిమా జర్నలిస్టు ప్రభు గారు, పెద్దాడ మూర్తి గారు, మిత్రులైన ఇతర సినిమా జర్నలిస్టులు పసుపులేటి రామారావు గారు, జగన్ గారు, ఉమామహేశ్వరరావు గారు, ట్రేడ్ గైడ్ వెంకటేశ్వరరావు గారు, మెరుపు శ్రీకృష్ణ గారు, పాటిబండ్ల విజయలక్ష్మి గారు, RDS ప్రకాష్, విజయ్ వర్మ, రాంబాబు, రావిపల్లి రాంబాబు గారు (ఇప్పుడు సినిమా ఆర్టిస్ట్, ఈ మధ్యనే టచ్ లోకి వచ్చారు), GL Babu (సినిమాల్లో కెమెరామెన్‌గా స్థిరపడ్డారు), విజయ్ ా, మున్నా, కుమార్ గారు.

వర్చ్యువల్ ప్రపంచంలో పరిచయం అయి నన్ను స్వంత మనిషిలా భావించే మిత్రులు:
—————————————————-

సాయిలక్ష్మి (USలో ఉంటున్నారు), అనుపమ గారు (టెక్నాలజీ అంటే చాలా ప్రాణం, ప్రతీ క్షణం నన్ను ఎంతగా ఎంకరేజ్ చేస్తారో), శిరీష గుంటుపల్లి గారు, మంజూష గారు, రమణి రాచపూడి గారు, జ్యోతి వలబోజు గారు, వెంకటరమణ గారు, సుధాకర్ గారు, కృపాల్ కశ్యప్ గారు, వీవెన్, చావా కిరణ్ గారు, పప్పు శ్రీనివాసరావు గారు, సుజాత గారు, గీతాచార్య గారు, మీరజ్ ఫాతిమా గారు, రాజారావు గారు, ప్రతాప్ చిరుమామిళ్ల గారు, కవి యాకూబ్ గారు, మంచాల శ్రీనివాసరావు గారు, అల్లీపురం రాజశేఖర్ రెడ్డి గారు, శోధనారెడ్డి గారు, వినురెడ్డి గారు, శ్రీదేవి గారు, లత బండ్లమూడి గారు, చిత్ర లింగాల, పవిత్ర కశ్యప్, శ్రీధర్ కుమార్ గారు, RJ కాకా గారు, అన్వర్ హుస్సేన్ గారు, మురళీనాయుడు శీలం గారు, రాఘవేంద్ర గోనుగుంట్ల గారు, మణికంఠ ప్రసాద్, పద్మినీ ప్రసాద్ గార్లు, ప్రకాష్ మల్లెవోలు, వారణాసి కిరణ్ కుమార్ గారు, పవన్ విజయ్ కుమార్, అంజన్ సోనీ

శ్వేతా వాసుకి గారు, ఉషా నూతులపాటి గారు, రాజేంద్రకుమార్ దేవరపల్లి గారు, దర్శిని, లక్ష్మీ వసంత గారు, శివ పాలడుగు గారు, ఆనంద్ గౌడ్ పెద్దూరి గారు, బండ్ల ప్రసాద్ గారు, డైరెక్టర్ దేవీ ప్రసాద్ గారు, సాయి పద్మా ఆనంద్ గారు, వాసు అరూరి, ఎం.వి. అప్పారావు గారు, హేమలత పుట్ల గారు, ప్రసన్న కృష్ణ గారు, మారుతి దాస్ కలిదిండి గారు, కరణం సురేష్ గారు, నీలం నాగరాజేశ్వరరావు గారు, జగన్నాధం బొజ్జ గారు, వారి అన్న గారు, ప్రతిభ కనకమేడల గారు, రమ్యకృష్ణ (చెల్లెమ్మ), శ్రావణి గారు, నండూరి లక్ష్మీ గోపాల్ గారు, వాసిరెడ్డి అమర్ నాధ్ గారు, సతీష్ సాగర్ గారు, వైవి చౌదరి గారు, పెద్దిరాజు జక్కంశెట్టి గారు, రమేష్ కూరపాటి గారు, భువనగిరి భాస్కరప్రసాద్ గారు, ప్రతాప్ రెడ్డి మంతేటి గారు, శ్రీనివాసరావు బులుసు గారు, అర్చక స్వామి గారు.

———————————————-

సరిగ్గా అరగంట సమయంలో గుర్తుతెచ్చుకుని రాసిన పేర్లు ఇవి. అందువల్ల నా జీవితాన్ని ప్రభావితం చేసినా, చేస్తున్న కొద్దిమంతి వ్యక్తుల పేర్లు మాత్రమే రాయగలిగాను. ఇప్పుడు నేను చెప్పిన వ్యక్తులకు మరో 4 రెట్లు మంది నాకు నేరుగానూ, పరోక్షంగానూ సహాయపడ్డారు, నా జీవితాన్ని పర్పస్‌ఫుల్‌గా మలిచారు.

వారందరికీ పేరుపేరునా ధన్యవాదాలు తెలుపుకుంటూ..

నన్ను పరోక్షంగా ఆదరిస్తున్న, అభిమానిస్తున్న మిత్రులందరికీ ప్రణామాలు తెలియజేసుకుంటున్నాను.
ధన్యవాదాలు

– నల్లమోతు శ్రీధర్
ఎడిటర్
కంప్యూటర్ ఎరా మేగజైన్

నా చిన్నప్పుడు తాతయ్య దగ్గర పెరిగా… పేద కుటుంబం కాదు గానీ జాగ్రత్త కల మనిషి..

నెలకోరోజు ఎగ్ తింటే అదో పండగ లాంటి ఫీలింగ్.. అన్నం అంతా పులుసుతో తినేసి ఎగ్ చివరి వరకూ అపురూపంగా దాచేసుకుని సంతృప్తిగా తినే అలవాటు…

అమ్మమ్మా, తాతయ్య పొలం వెళ్లి ఇంటికొచ్చి కూరలొండే ఓపిక లేక వేడి వేడి అన్నం, ఎరగారం (కొంతమందికే ఈ పదం అర్థమవుతుంది) పచ్చడేసుకుని ఆవురావురుమంటూ తినేవాళ్లూ.. మాకూ అదే అమృతంతో సమానం…

వేయించిన మినుములు, అటుకుల్లాంటివి స్నాక్స్… మధ్యలో ఆకలేస్తే తినడానికి..!

అవేమంత గొప్ప ఫుడ్స్ కాకపోయినా జీవితాంతం గుర్తుండిపోయే సంతృప్తి..

తర్వాత చెన్నైలో సినిమా ఫీ‌ల్డ్‌లో జాబ్ చేసేటప్పుడు… సేలరీ సరిపోక.. ఒక పూట మాత్రమే తినడానికి రూ. 30 చేతిలో ఉండేవి.. ఆ 30తో రూమ్మేట్ రాంబాబూ, నేనూ శరవణ భవన్ లో ఓ మీల్స్ తీసుకుని రూమ్ కెళ్లి సగం సగం తిన్న రోజులు. అప్పుడూ ఫుడ్ విలువా, దాని సంతృప్తీ తెలిసింది..

ఇవ్వాళ చాలామంది ఇళ్లల్లో వారానికో రోజు స్పెషల్ డే.. మరికొందరికైతే వారానికి మూడు నాలుగు రోజులు కూడా అలవాటైపోయింది. నాన్ వెజ్ ల లాంటివో, వెజిటేరియన్స్ అయితే ఏవో ఒక వెరైటీసో ఉండాల్సిందే…

చాలామందికి ఫుడ్ ఓ వ్యసనమైపోయింది… చేయడానికి ఎలాంటి శారీరక శ్రమా లేదు కానీ కడుపులో ఖాళీ లేకపోయినా ఏదో ఒకటి తోసిపారేసేటంత బలహీనతై పోయింది.

ఫుడ్ విలువా తెలీదు చాలామందికి. అన్ని వస్తువుల్లాగే ఆహారమూ ఓ వస్తువైపోయింది. ఎంత పెట్టయినా కొనేసుకోగలం… కానీ తినే ముద్దలో జీవం లేదు.. అది లోపలికి వెళ్లి జీర్ణం కావడానికి కావలసిన అర్హత మన శరీరానికి లేదు.. ఇంకేం వంటపడుతుంది?

శరీరానికీ.. మనస్సుకీ… ఆహారానికీ చాలా అవినాభావ సంబంధం ఉంది.

శరీరమూ, మనస్సూ కోరుకోవాలి ఆహారాన్ని.. శరీరం అంటే నాలుకొక్కటే కాదు… సత్తువ కోసం తహతహలాడే శారీరక అవయువాలు. అలాంటి తహతహలేమీ మన శరీరాలకు ఇప్పుడు లేవు… కేవలం ఉన్నది నాలుక పడే తహతహే…!!

ఎందుకు తింటున్నారో తెలీక.. తినేది అరగకా… అరగకపోయినా ఇంకా తినాలన్పించే నాలుకను నియంత్రించుకోలేక సతమతమవుతున్న వాళ్లెందరో….!!

చివరిగా ఒక్క మాట.. నా దేశానికి, నా ప్రజలకు ద్రవ్యోల్బణం ఎంతగా పెరిగిపోతోందో, రూపాయి విలువ ఎంత పడిపోతోందో మాత్రమే తెలుసు.. దీన్ని అభివృద్ధి అనుకోవలసి వస్తోంది. శ్రమా, ఆహారం విలువా ఎంతగా దిగజారిపోతున్నాయో ఏమాత్రం తెలీదు.

– నల్లమోతు శ్రీధర్

ఎదగడం చాలా సులువనుకుంటారు లౌక్యం తెలిసిన చాలామంది… నిజాయితీగా మనల్ని మనం మాత్రమే నమ్ముకుని ఎదగడం చాలా చాలా కష్టం.

పబ్లిక్ రిలేషన్లూ మెయింటైన్ చేస్తూ.. పేరున్న వాళ్లందరి దగ్గరా అక్కడో మాటా ఇక్కడో మాటా చెప్పేసి.. వాళ్ల ఇగోల్ని సంతృప్తిపరిచేసీ… అర్హత లేకపోయినా అవకాశాలు దక్కించుకునే బాపతు జనం మనందరి చుట్టూ చాలామందే ఉంటారు.. వారిలో ఎదుగుదల కన్పిస్తుంది గానీ వారి పట్ల మనకు గౌరవం మిస్ అవుతుంది… అలాంటి గౌరవం లేని ఎదుగుదల ఉన్నా ఒకటే లేకపోయినా ఒకటే.

రచయితలూ, ఆర్టిస్టులూ, మీడియా, ఇతరత్రా క్రియేటివిటీ రంగాల్లో ఈ తరహా పోకడలు ఎక్కువ. ఆయా రంగాల్లో కొందరు సూపర్ పవర్స్ ఉంటారు… వాళ్లు ఆకాశమంత స్థానానికి చేరిపోయారు కాబట్టి.. ఆకాశమంత ఇగోనీ పోగేసుకుని ఉంటారు.. ఆ సూపర్ పవర్స్ ప్రాపపం సంపాదించడం కోసం వారి ఇగోని శాటిస్‌ఫై చేసి.. “అబ్బా మనలో ఎంత లౌక్యం ఉందో..” అని లోపల్లోపల సంబరపడిపోతూ 0 నుండి ఉన్న ఫళాన హీరోహీరోయిన్లైపోయే జనాలెందరో…

వారిని చూసి అసూయపడడం కన్నా జాలిపడడం ఉత్తమం.

కష్టాన్ని నమ్ముకున్న వాడికి సంతృప్తి ఉంటుంది… ఎదిగినా ఎదగకపోయినా! కానీ లౌక్యాన్ని నమ్ముకున్న వాడికి ఎంత ఎదిగినా లోపల తెలీని లోటుతో అసహనంగా రగిలిపోతుంటారు పైకి నవ్వు కన్పిస్తున్నా!

అర్హత లేని స్థానాన్ని కోరుకోవద్దు… అది జీర్ణం అవదు.. ఆ స్థానానికి తగ్గ విలువ నిరంతరం ముల్లులా గుచ్చుకుంటూనే ఉంటుంది… స్థిమితంగా కూర్చోలేరు..

———–

నాకు తెలిసీ, నా కళ్లెదుట ఏమాత్రం శక్తిసామర్థ్యాలు లేకపోయినా ఇలా అడ్డగోలుగా ఎదిగిపోయిన వాళ్లు చాలామందే ఉన్నారు. పొట్టకోస్తే అక్షరంముక్క రాని వాళ్లు కూడా అపర మేధావులుగా, చాలా గొప్ప వాళ్లుగా చలామణి అవుతున్న వాళ్లెందరో. ఇది వారి పట్ల చిన్నచూపుతో మాట్లాడుతున్న మాటలు కాదు… టాపిక్ అర్థం కావడం కోసం వాస్తవం వాస్తవంలా చెప్పుకోక తప్పదు. 0గా ఉన్నప్పుడు ఎంతో ఒద్దికగా ఉన్నోళ్లు కాస్తా ఈరోజు హీరో హీరోయిన్లైపోయాక… మొహంలో నవ్వునీ చాలా పొదుపుగా వాడేస్తూ…. ఎవరి దగ్గర నవ్వాలో, ఎవరి దగ్గర నవ్వకూడదో స్థాయీబేధాలు పాటిస్తూ.. చాలా గంభీరంగా తలలు పంకిస్తుంటే…. హహహహహ 🙂 భలే నవ్వొస్తుంది… ఎందుకు ఇంత పిచ్చి శ్రమ? బ్రతికేది మహా అయితే ఇంకో 30-40 ఏళ్లు! ఆ తర్వాత గోతి తవ్వి పూడ్చేస్తారు… లేదా కట్టెల మీద పెట్టి కాల్చేస్తారు.. ఈ మాత్రానికేనా అంత మిడిసిపాటు?

———-

ఉన్నత స్థానానికి ఎదగడం గొప్ప కాదు…! ఉన్నతమైన భావాలు గల వ్యక్తిగా ఎదగడం గొప్ప..!! అది మన జీవితానికీ సంతృప్తినిస్తుంది… మన చుట్టూ సమాజానికీ సంతృప్తినిస్తుంది…

అలాగే అడ్డదిడ్డంగా ఎదగాలని కోరుకోవద్దు.. ఎదగడం నీ లక్ష్యమైతే ఆ ఎదగడానికి కావలసిన అర్హతలు సంపాదించి నీకు నీవుగా ఎదుగు… లౌక్యాన్ని నమ్ముకుని మాటలు చెప్పి… అసమర్థపు వ్యవస్థనూ, అసమర్థపు, ఇగోయిస్టిక్ మనుషులనూ తాడుగా చేసుకుని పైకి ఎదగడం… అలా పైకెక్కి మనిషిగా క్రిందకు దూకి ఆత్మహత్య చేసుకున్న దానితో సమానం!!

– నల్లమోతు శ్రీధర్