దేన్నయినా, ఎవర్నయినా ఉన్నది ఉన్నట్లు accept చెయ్యడం… ఇంతకన్నా బెస్ట్ ప్రిన్సిపుల్ లైఫ్‌లో ఏదీ లేదు… చాలా ప్రశాంతతని ఇచ్చే దృక్పధమిది. జీవితంలో ఎంత త్వరగా దీన్ని adopt చేసుకోగలిగితే మిగిలిన జీవితం అంత సంతోషంగా ఉంటుంది.

ప్రపంచంలో అన్నీ interlinkedగా కన్పిస్తాయి. ఒకదాన్ని మారిస్తే మరొకటి మారుతుందనుకుంటాం.. మార్చడానికి విశ్వప్రయత్నం చేస్తాం.. అది మొండికేసుకుని కూర్చుంటుంది.. చివరికి డిజప్పాయింట్ అయి ద్వేషాన్ని వెళ్లగక్కుతాం.

వాస్తవానికి అన్నీ ఒకదానితో ఒకటి లింక్ అయినట్లు కన్పిస్తున్నవే అయినా దేనికది డిటాచ్ అయ్యే ఉంటుంది. ఇద్దరు మనుషులు కావచ్చు, రెండు పరిస్థితులు కావచ్చు, చివరకు ఒక మనిషీ, మరో పరిస్థితీ కావచ్చూ దేనికీ విడదీయలేనంత అటాచ్మెంట్ ఏదీ ఉండదు. అవంతే చూడడానికి బలంగా కన్పిస్తాయి. వాటిని మార్చి తీరాలనే అనవసరమైన ప్రేరణని మనకు కలిగిస్తాయి. దగ్గరగా వెళ్లి చూస్తే అవి మారడం బ్రహ్మతరం కూడా కాదు. సో అలాంటప్పుడు అవి కాదు మారాల్చింది… మనం మారాలి.

యెస్.. మనం ఎవర్నీ మార్చలేము.. జస్ట్ ఆలోచనని కలిగించగలం అంతే. కొన్ని విషయాల్లో మనం బాధ్యతగా ఉంటే సరిపోతుంది. ఆలోచన కలిగించడం బాధ్యత కూడా! అలాగని కళ్లెదుట కన్పించే ప్రతీ దాన్నీ నెత్తికెత్తుకోవడమూ, మనుషుల్ని ఇష్టమొచ్చినట్లు విమర్శించడమూ, మనం బ్రతికేదే కరెక్ట్ మిగతా వాళ్లు బ్రతికేది తప్పన్నట్లు ప్రవర్తించడమూ మన ఇమెచ్యూరిటీకి నిదర్శనం.

అదేమంటే అనుభవం కొద్దీ చెప్తున్నామంటాం.. కానీ మన అనుభవం ఎవరికీ అవసరం లేదు. ఎవరి జీవితాన్ని వాళ్లు explore చేసుకుంటారు. ఏది కరెక్టో, ఏది తప్పో తెలుసుకుంటారు, మహా అయితే ఒకటి రెండు తప్పుటడుగులు వేస్తారేమో! కానీ అన్నీ మనం కరెక్ట్ చేయాలనుకోవడం, ఓ వ్యక్తి తనకంటూ ఓ వ్యక్తిత్వాన్ని సముపార్జించుకునే క్రమంలో మనం వేలుపెట్టడం అనవసరం. దీనివల్ల సాధించేదేదీ లేదు మన ప్రశాంతతే పోతుంది.

మనుషులకు గార్డియన్‌లా, గాడ్‌ ఫాదర్‌లా ఉండాలనుకోవడం ఎవరూ ఊహించలేనంత పెద్ద స్వార్థం. పైకి అంతా మంచి మనిషిగానే కన్పిస్తుంది.. కానీ ఇతరుల జీవితాల్ని వాళ్లు కోరకుండానే చేతుల్లోకి తీసుకుని చీటికీ మాటికీ వారి వ్యక్తిగత విషయాల్లో తలదూర్చడం.. అదేమంటే శ్రేయోభిలాషులం అనే ముసుగు తొడుక్కోవడం, వాళ్ల జీవితాల్లో ఏదైనా మంచి జరిగితే అది మన వల్లే జరిగిందని ఠాంఠాం వేయడం.. ఉప్పొంగిపోవడం ఇదంతా చిన్న పిల్లాడికుండే చిన్న చిన్న కోరిక లాంటి పెద్ద స్వార్థం!

కళ్ల ముందు అన్నీ జరుగుతూనే ఉంటాయి. మనం వేలుపెట్టినా, పెట్టకపోయినా! నీ సలహా అవసరం అయినప్పుడు, నీ జోక్యం అవసరం అయినప్పుడూ, నువ్వు తప్ప దిక్కు లేనప్పుడు ఆటోమేటిక్‌గా అందరూ నీ దగ్గరకే వస్తారు. అంతే తప్పించి అందరి జీవితాల్లోకీ తోసుకుని నువ్వెళ్లకు.. చూడడానికి ఎబ్బెట్టుగా ఉంటుంది. జరిగేదాన్ని చూస్తూ as it isగా అర్థం చేసుకుంటూ, కామ్‌గా నీ పని చేసుకోవడం అంత గొప్ప పరిణితి జీవితంలో ఇంకేదీ లేదు.

అయినా దేవుడు హాపీగా బ్రతకమని లైఫిస్తే.. అనవసరమైన వాటినన్నింటినీ తలకెత్తుకుని పనికిమాలిన టెన్షన్ పడడం అవసరమా.. కాస్త ఆలోచించండి!! 🙂

– నల్లమోతు శ్రీధర్

Strong Desire అనేది ఎప్పుడూ పట్టలేనంత ఆనందాన్నో, తట్టుకోలేనంత దుఃఖాన్నో ఫలితంగా ఇస్తుంది. End Result ఆనందమైతే ఆ ఆనందం మరో దుఃఖానికి దారితీయడమూ.. దుఃఖం మరో ఆనందంలో మర్చిపోబడడమూ చాలా కామన్.

మన desires ఎక్కువ మనుషులతోనో, వస్తువులతోనో ముడిపడి ఉంటాయి. మెటీరియల్స్ ఇచ్చే సంతోషం మనుషులతో వచ్చే దానితో పోలిస్తే చాలా తక్కువ timeframe కలిగి ఉంటుంది. అందుకే ఏదైనా వస్తువు కొన్నా అది నలుగురితోనూ పంచుకుంటే వచ్చే ఆనందాన్నే ఆస్వాదిస్తుంటారు తప్పించి వస్తువు వల్ల పెద్దగా ఆనందం రాదు.

ఇక్కడ మనుషులు మన బలం, మన బలహీనతా కూడా! జీవితాంతం మనుషుల్లో ఓ ప్రత్యేకమైన గుర్తింపు కోసం మనం పడే తపనే మనం సృష్టించుకునే “నరకం” ఈ భూమ్మీద! యెస్.. మనుషుల కోసం మనం రకరకాల వేషాలు వేస్తాం.. మనల్ని మనం మర్చిపోయి, మన సహజస్వభావాన్ని పక్కన పెట్టి.. మన ఇష్టాఇష్టాలను, అభిప్రాయాలనూ.. ఆలోచనలను.. భావోద్వేగాలనూ అన్నింటినీ పక్కనపెట్టి చుట్టూ ఉన్న మనుషులకు ఎలా నచ్చుతుందో అలా మేకప్ వేసుకుంటాం.

People tries to influence us alot. “నువ్వు ఇలాగే ఉండాలి” అనే వాడు ఒకడు.. “నువ్వు ఫలానా మనుషుల్ని మాత్రమే ఎంటర్‌టైన్ చెయ్యాలి…” అని పరిధులు గీచేవాడు ఒకడు.. “ఇలా మాత్రమే ఆలోచించాలి..” అని బ్రెయిన్‌లోకి చొచ్చుకువచ్చి ఆలోచనల్నీ తన వైపు మళ్లించుకునే వాడు ఒకడు. ఇలా ఏకంగా మన అస్థిత్వమే, మన సహజత్వమే పోగొట్టుకుని ఏం కావాలో, ఎలా బ్రతకాలో, అసలు మన గమ్యమేమిటో తెలీక గుడ్డిగా రోజులు గడిపేసే లైఫ్‌లు మనవి!

అయిపోయిందేదో అయిపోయింది… ఇకనైనా లైఫ్‌ని మీ కంట్రోల్‌లోకి తీసుకోండి.. ఎవడి మెచ్చుకోళ్లూ, acceptanceలూ మనకు అవసరం లేదు. ఎవడో ఆవేశంగా తిడుతున్నాడు.. ఇంకెవడో విషాన్ని కక్కుతున్నాడు.. మరెవడో ఓర్వలేక చులకనగా మాట్లాడుతున్నాడు…. మరొకడెవడో అజ్ఞానంతో కళ్లు మూసుకుపోయి మూర్ఖంగా ప్రవర్తిస్తున్నాడు… వీటన్నింటికీ ఒక్కటే సమాధానం ప్రశాంతమైన ఫేస్.. చెరగని చిరునవ్వు!

యెస్.. హాయిగా నవ్వండి.. ఎవడి నెగిటివ్ ఎమోషన్లని వాడికే ఆ నవ్వుతో రిటర్న్ reflect చెయ్యండి. అది తట్టుకోలేక నెగిటివిటీ కుమ్మరించడం ఆపేస్తారు.

నిజమే మనం మనుషులం.. రుషులం కాదు.. కోపాలొస్తాయి.. మనసు గాయపడుతుంది… కానీ ఎంతసేపు అలా? రోజులు రోజులు కుంగిపోతూ, ఆవేశపడుతూ, డిజప్పాయింట్ అవుతూ కూర్చోవాలా? ఎంత గొప్ప బాధనైనా అరగంటలోనో, మహా అయితే గంటలోనో మర్చిపోయి వేరే పనిలో పడిపోయే నైజం అలవర్చుకోండి. జీవితం హాపీగా ఉంటుంది.

అలాగే ఎప్పుడూ నీ desire మనుషులను సంపాదించుకోవడమూ.. వాళ్లని కాపాడుకోవడమూపై ఫోకస్ అయి ఉండకూడదు. మనం చేసే పనుల్ని, మన ఆలోచనల్ని చూసి మనుషులు వస్తారు, అవే పనుల్ని చూసి కంటిన్యూ అవుతారు.. అవి అర్థం కాని వారు వెళ్లిపోతారు తప్పించి.. అన్ని పనులూ ఆపేసి మనుషులను సంపాదించుకోవడం కోసం నీ సహజత్వాన్ని మార్చుకోకు. ఇంకా సాధ్యపడితే ఎంతమంది మనుషులు ఉన్నా.. అసలు ఒక్కరు కూడా లేకపోయినా.. నీలో నువ్వు అంతర్ముఖుడివై సంతోషంగా ఉండడం అలవర్చుకో! అదెంత గొప్ప మానసిక స్థితో ఈ మనుషుల్లో ఆనందాన్ని వెదుక్కునేటంత కాలం అర్థం కాదు. నీకు నువ్వు రుషివైతే తెలుస్తుంది ఈ మనుషుల వల్ల మనల్ని మనం ఎలా కోల్పోతున్నామో!

– నల్లమోతు శ్రీధర్

లైఫ్ చాలా చిన్నది.. ఏం చేసినా ఈ కొద్ది లైఫ్‌లోనే చేయాలి..

కసి.. జీవితాంతం ఈ ఒక్క పదాన్ని నరనరానా నింపుకుంటే చాలు… ఎక్కడ దొరుకుతుందో వెదికి వెదికి “కసి”ని పెట్రోల్‌లా ఒంటినిండా నింపుకోండి.. ఏడ్చే జనాల నుండీ… వెనక్కి లాగే జనాల నుండీ… వెకిలిగా నవ్వే జనాల నుండీ… ఓర్వలేని జనాల నుండీ దండిగా దొరికేస్తుంది జీవితానికి సరిపడా కసి! అదొక్కటి చాలు లైఫ్ నథింగ్ నుండి సమ్ థింగ్‌గా మారిపోవడానికి!

ఒక అడుగు ముందుకేస్తే పది అడుగులు వెనక్కి పడిపోతున్నాయని డిజప్పాయింట్ అవ్వాల్సిన పనిలేదు.. కొండ చివార్న ఉన్నా పడిపోలేని స్థిరత్వం ఆలోచనల్లోనూ, కాళ్లలోనూ, ఒంట్లోనూ ఉంటే చాలు… ప్రయత్నాలదేముంది.. ఇవ్వాళ కాకపోతే రేపు వందల కొద్దీ సక్సెస్‌లను రుచిచూపిస్తాయి.

భుజం తట్టే వారి నుండి పాజిటివ్ ఎనర్జీని పొందీ మరింత కసి సమకూర్చుకోవచ్చు.. వెన్ను విరిచే మహానుభావుల కళ్లల్లోకి ఒక్కసారి తదేకంగా చూసీ.. ఆ రూపాల్ని పర్మినెంట్‌గా కళ్లల్లోకి నిలుపుకునీ కసిగా ముందుకెళ్లొచ్చు..

ప్రతీ చోటా ఏదేదో చేసి ఎలాగైనా ఆపాలని చూస్తారు గానీ.. చివరకు ఎవ్వరి వల్లా కాదు మన ఎదుగుదలని ఆపడం! ఇది సత్యం. జీవితం మనది, లక్ష్యం మనది, దానికి చేసే కష్టం మనది… ఎవడి వల్లేం అవుతుంది మనల్ని ఆపడానికి? ఎవరికీ మనకు మనం అపకారం చేయనంత వరకూ ఎలాంటి గిల్ట్ ఫీలింగూ మనం carry చెయ్యాల్సిన పనిలేదు. ధైర్యంగా, స్థిరంగా, స్పష్టంగా సాగిపోవడమే.

కుట్రలూ, కుతంత్రాలూ చేసే వాళ్లనీ.. ఓర్వలేని వాళ్లనీ చూసి భయపడిపోతుంటాం గానీ.. అసలు అన్యాయంగా అలాంటి ఓర్వలేనితనం కలిగి ఉన్నందుకూ.. తమ మనస్సులో మిగిలే గిల్టీ ఫీలింగ్ ద్వారా ఏ క్షణం అన్ని కుతంత్రాలూ తమకు చుట్టుకుంటాయోనని వాళ్లెంత వణికిపోతున్నారో మీకు తెలీదు. నరకం అంటే ఇగోయిస్టులది.. నరకం అంటే ఎదుటి వ్యక్తి ఎదుగుదలని ఆపాలనుకునే వాడిది.. వాడిని చూసి మీరు భయపడేదేంటి? మీకు మీరుగా ఎదగండి.. ఎవడి సాయమూ మీకు అవసరం లేదు… నిజాయితీగా సాయం చేసే వారిని గౌరవించండి చాలు.. సాయం చెయ్యని వాళ్లనీ, వెనక్కి లాగే వాళ్లనీ అలాగే వదిలేయండి.. చూద్దాం.. కొన్నాళ్లకు అందరికీ అన్నీ తడిచిపోకపోతే నా మీద ఒట్టు…. ఆఫ్టరాల్ మనలాంటి మనుషులు వీళ్లకు భయపడి మీ ఎదుగుదలని ఆపుకుంటారా?

– నల్లమోతు శ్రీధర్

లైఫ్ చాలా ఫ్లెక్సిబుల్‌గా ఉండాలి.. ఎప్పటికప్పుడు quality of life మెరుగుపడాలి.

మనలో చాలామందికి “ఒక విధంగా” బ్రతకడం మాత్రమే తెలుసు.. అలవాటైపోయింది. అంతకన్నా భిన్నంగా ఆలోచించం.. భిన్నంగా బిహేవ్ చెయ్యం.. మన ఏటిట్యూడ్ మార్చుకోం..

ఎప్పుడైతే లైఫ్‌లో నేర్చుకోవడం ఆగిపోతుందో అప్పటితో లైఫ్ ముగిసిపోయినట్లే. ఫిజికల్‌గా మనం ఏక్టివ్‌గానే ఉండొచ్చు.. కానీ మెంటల్‌గా ఎవరూ మన పాత ఆలోచనలూ, అభిప్రాయాలూ, half boiled వ్యక్తిత్వాన్ని తట్టుకోలేరు.

ఏం చేస్తావో అది చేయి.. ఏరోజుకారోజు నువ్వు కొత్తగా కన్పించాలి.. ప్రపంచం సంగతి పక్కనపెట్టు.. ఫస్ట్ నీకు నువ్వు నిన్నటి కన్నా కొత్తగా అన్పించాలి. శిల్పాల్ని చెక్కే శిల్పుల్ని ఎప్పుడైనా గమనించే ఉంటారు. వాళ్లు రాత్రికి రాత్రి శిల్పం తయారు చెయ్యలేరు. రోజూ కొంత షేప్ తీసుకొస్తూ ఉంటారు. చివరకు అద్భుతమైన శిల్పం మనకు కన్పిస్తుంది. మనమూ అంతే ఎలా చెక్కుతారో, ఎప్పుడు చెక్కుతారో, ఏ మెధడ్స్ పాటిస్తారో మీ ఇష్టం.. కానీ మీరు ఓ గొప్ప శిల్పంలా తయారవ్వాలి.

చాలామందికి లైఫ్‌లో “సక్సెస్” ఒక్కటే పెద్ద పారామీటర్. కానీ వ్యక్తిగతంగా సక్సెస్ గురించి నేనెప్పుడూ ఆలోచించలేదు. ఫస్ట్ “నన్ను నేను తీర్చిదిద్దుకోవాలి” – ఇదే ఆలోచన నా జీవితాంతం. అలా తీర్చిదిద్దుకునే క్రమంలోనే నాకు సక్సెస్ ఓ by productగా వచ్చింది.. నన్ను నేను తీర్చిదిద్దుకునే క్రమంలో అలాంటి by products చాలానే వచ్చాయి. నా వ్యక్తిత్వాన్ని ఇష్టపడుతూ నన్ను ప్రాణంగా భావించే ఆత్మీయులూ etc.

సక్సెస్ గురించో ఇంకో దాని గురించో ఆలోచించడం మానేయండి.. ఓ complete manగా, ఆలోచనల్లోనూ, నడవడికలోనూ, జీవిత గమ్యంలోనూ transform అయితే చాలు. Complete man అంటే గంభీరంగా ఉండడం కాదు… చాలామంది గంభీరంగా ఉంటూ, body language poserలతో హుందాగా ప్రవర్తిస్తుంటారు. కంప్లీట్ మెన్ చాలా స్టుపిడ్‌గానూ బిహేవ్ చెయ్యగలుగుతాడు, చాలా ఛైల్డిష్‌గానూ బిహేవ్ చెయ్యగలుగుతాడు, అతని మాటలు చాలా సిల్లీగానూ ఉంటాయి, అలాగే తలలు బద్ధలు కొట్టుకున్నా అర్థం కానంత లోతుగానూ ఉంటాయి. ఇదే ఫ్లెక్సిబులిటీ, beauty of life. ఎలాగైనా ఉండగలగాలి, కానీ గమ్యం మర్చిపోకూడదు.

ఇకపోతే మనుషుల్ని సంపాదించుకోవడానికి చాలామంది నానా తంటాలు పడుతుంటారు. అంత కష్టం అవసరం లేదు. మీరు నిజాయితీగా, మీ పని మీరు బుద్ధిగా చేసుకుంటూ ఉండండి.. మీలో విషయం ఉందనిపిస్తే మనుషులు ఆటోమేటిక్‌గా వస్తారు. మీ నేచర్ తప్పించి మీరు మనుషుల కోసం వేసే ఏ పిచ్చి స్ట్రేటజీలూ మనుషుల్ని సంపాదించి పెట్టలేవు. నావరకూ కొన్నేళ్ల క్రితం వరకూ నాకున్న సర్కిల్ వేరు. ఇప్పుడున్న సర్కిల్ పరిధి వేరు. రేపు ఇంకో పెద్ద వలయం క్రియేట్ అవుతుంది. నేను ప్రత్యేకంగా చేసిందంటూ ఏం లేదు. నా పనేదో ఫస్ట్ క్లారిటీ తెచ్చుకుని నాకు నేను బుద్ధిగా చేసుకుంటూ పోవడమే.

మనుషులు పనుల్ని బాగా అర్థం చేసుకుంటారు. పని చేసే వాళ్లని బాగా అర్థం చేసుకుంటారు. మాటలు చెప్పే వాళ్లనీ, మాటలతో దగ్గరవ్వాలని చూసే వాళ్లనీ ఎవరూ ఎంటర్‌టైన్ చెయ్యరు. ఎవరు స్మార్ట్‌గా బిహేవ్ చేస్తున్నారో, ఎవరు నిజాయితీపరులో చిన్న పిల్లలు కూడా మనిషిని చూడగానే ఇట్టే చెప్పేయగలుగుతారు. అందుకే కబుర్లు మానేయండి.. పని చేయండి. మీలో మీరు చూసుకోండి.. మిమ్మల్ని మీరు మెరుగుపరుచుకోండి. అన్నీ ఆటోమేటిక్‌గా అవే వస్తాయి.

– నల్లమోతు శ్రీధర్

చాలా సాధన కావాలి….

ఈ ప్రపంచం వదిలిపెట్టదు….

ఏవో ఒక మెలికల్లో బంధించేస్తూనే ఉంటుంది…

ఎక్కడికక్కడ ఆలోచనలు తెంపుకుని సాగాలనే ఉంటుంది.. కానీ ఓ పట్టాన తెగదు… ఆలోచన వెంబడి మరో ఆలోచన పునఃసృష్టించబడుతూనే ఉంటుంది…. ఈ ప్రవాహం కాస్తా సుడిలా ఓచోట కుదేస్తుంది…

ఇది కాదు జీవితం అని తెలుసు…. ఈ ప్రాపంచిక విషయాలు జీవితేచ్ఛ కోసం కృత్రిమంగా నిర్వర్తిస్తున్న క్రతువులనీ తెలుసు.. కానీ ఏ బంధుత్వాల్లోనో, సరదా అయిన రిలేషన్స్‌లోనో, కాపీ, పేస్ట్ పోస్టుల్లాంటి అతి సాధారణ విషయాల్లోనో ఓ క్షణం ఆగి… మళ్లీ నడక సాగాన నవ్వుకోవలసి వస్తుంటుంది..
భౌతిక జీవితంతో ఆత్మని వేరు చేసి… ముందుకు సాగడం ప్రతీ క్షణం కత్తి మీద సామే… కానీ సాధ్యమవుతోంది… రోజురోజుకీ ఇంకాస్త మెరుగ్గా… సాధన పరిపక్వత చెందే కొద్దీ మరింత అలవోకగా!!

పేరూ, డబ్బూ, కీర్తీ, ప్రతిష్టలూ…. ఇంకేవో.. ఇంకేవో కోసం.. సాగుతున్న జీవితంగా అన్పించే జీవితాన్ని నిర్మలంగా ఏ ఇచ్ఛా లేకుండా ముందుకు నడపడం… గమ్యానికి చేరువవుతున్నట్లుగా ఉంది…

మాటల వేదాంతమా అని పలుమార్లు తరచి తరచి సందేహించి ఏళ్లు గడిచిపోయాక.. ఇప్పుడు గమ్యం తప్ప సందేహాలేమీ మిగల్లేదు….

ఎక్కడికి చేరాలో…. దానికేం చేయాలో… స్పష్టంగా అర్థమవుతూనే ఉంది…..

టెక్నాలజీ, మనుషులూ, సమాజమూ, స్నేహితులూ, బంధువులూ…. ఎన్ని లింకుల మధ్య ఇరికించుకున్న జీవితేచ్ఛో…. ఇదంతా స్వయంకల్పితమని గుర్తొచ్చినప్పుడల్లా… సమాజం పట్ల నేను ప్రదర్శించే ఆవేశానికీ, మానవ సంబంధాల గురించి రాసే మాటలూ, తాజా టెక్నాలజీ విషయాలూ… అన్నీ  ఎంత బాధ్యతగా.. నాటకాన్ని రక్తికట్టించగలుగుతున్నానో అర్థమై… వద్దనుకున్న క్షణం మాయమయ్యే ఈ మాయాప్రపంచం పెదాలపై ఓ చిరునవ్వుని మెరిపిస్తోంది….

వడివడిగా నడుస్తూనే ఉన్నాను…. భౌతికంగా చాలా ఉత్సాహంగానూ…. అంతర్లీనంగా చాలా స్వేచ్ఛగానూ…. గమ్యం వైపు!!

ఆ గమ్యానికి చేరువయ్యే మానసిక ఔన్నత్యం.. భౌతిక విషయ వాంఛల నుండి విడిపడి మరింత సమకూరాలని కోరుకుంటూ.. దాని కోసం సాధన చేస్తూ….

– నల్లమోతు శ్రీధర్